Zonder vonk is er geen vuur
Op zaterdagavond 29 juni was ik bij het concert van Bruce Springsteen in het Goffertpark in Nijmegen. Ik stond in de zogenaamde Golden Circle vlakbij het podium. Het was een van de beste optredens die ik mocht bijwonen. Met volle teugen genoot ik van Bruce Springsteen en zijn E Street Band. Bruce is 74 jaar en rockt nog altijd als een jonge god. Wat een energie. Drie uur lang gaf hij alles. Het was fantastisch.
Van vrolijk dansnummer naar diepere betekenis
Dancing in The Dark stond ook op het repertoire. Het lied was veertig jaar geleden een grote hit. Er zat een energieke videoclip bij. Deze kwam regelmatig op tv voorbij. In de clip vraagt Bruce aan een meisje uit het publiek om samen met hem op het podium te dansen. De tekst klinkt vrolijk. De melodie is uptempo. Ik dacht altijd dat het een liefdesliedje was. Dat het over heerlijk samen dansen ging.
Een vonk die het vuur ontsteekt
Tot het concert dit jaar in het Goffertpark. Ik stond tussen de dansende en zingende massa mensen. Ik luisterde aandachtig naar de tekst en werd gegrepen door de woorden. Het lied kreeg ineens een andere betekenis. Ik hoorde Bruce over zichzelf zingen. Over een donkere periode in zijn leven. Een tijd dat hem alles tegenzat. Hij wilde veranderen, maar hij wist niet hoe. Hij was zoekende in de duisternis … he was dancing in the dark.
In het refrein zit voor mij de kern van het lied: You can’t start a fire without a spark. Juist op zo’n moment in je leven, heb je iemand nodig die het vuur in je aanwakkert. Iemand die zorgt voor het vonkje (spark). De vonk die het vuur laat ontbranden. Die je energie en richting geeft.
De vonk in mijn eigen leven
Bij mij gebeurde dat begin 2013. Veertien maanden na het overlijden van onze dochter Guusje. Bij een lezing in Ede ontmoette ik Carla Hendriks. Met Carla raakte ik in gesprek over haar uitvaartonderneming. Zij ontstak … hoewel ze dat waarschijnlijk niet in de gaten had … het vuur in mij. Ik ging de opleiding tot uitvaartverzorger volgen, schreef een ondernemingsplan en richtte Van Gorp Uitvaartzorg op.
De weg naar een hecht team
Tien jaar geleden werd ik zelfstandig uitvaartondernemer. Het eerste jaar kon ik alles goed behappen. Ik werkte vanuit huis. Toen steeds meer families een beroep op mij deden, verplaatste ik mijn bedrijf naar het patronaatsgebouw in het centrum van Kaatsheuvel. Vanaf die locatie groeide het bedrijf naar zijn huidige vorm. De kern wordt gevormd door een hecht team van prachtige mensen die allen dezelfde visie omarmen.
Liefde verbindt mensen
Ook bij onze medewerkers was er ooit sprake van een vonkje. Iemand die, op de een of andere wijze, het vuur in hen ontstak. Die ervoor zorgde dat ze met volle energie zich in ging zetten voor anderen. Onze uitvaartverzorgers zijn voor families hun persoonlijke gidsen. Zij zorgen samen met onze uitvaartassistenten en gastdames voor licht en warmte in een onzekere en verdrietige periode. Ze zijn de dragers van onze visie: liefde verbindt mensen. Daar geloven we in. De visie die je terugziet in ons logo: twee handen die samen een hart vormen. Goede begeleiding van mensen die afscheid moeten nemen, is belangrijk. Het leven is kostbaar, mensen zijn kwetsbaar en goede hulp is waardevol. Door tijd te nemen … en het samen te doen … willen we zorgen voor een fijnere en betere samenleving. Wij denken dat daar behoefte aan is.
Dankbaarheid voor tien jaar vertrouwen
We zijn alle mensen dankbaar die ons de afgelopen tien jaar het vertrouwen hebben gegeven. We vonden het een eer om jullie te mogen helpen. Dat willen we de komende jaren blijven doen. Met een team van betrokken en bevlogen medewerkers. Vanuit onze gezamenlijke visie: liefde verbindt mensen.
Lowie van Gorp
26 september 2024